Delisin Delisin (Deneme)

Delirmek için ne kadar da sakin bir gün! 

Cem Karaca, "Beni siz delirttiniz." derken, delirdiğini değil delirtildiğini vurgular. Ee, yani? Önemli olan kimin delirdiği değil, kimin delirttiğidir. Demek ki yeryüzünde hiç kimse kendi kendine delirmedi... 

Kitap okuma oranının yüzde beş olduğu bu güzel memleketimizde biz zaten deliler arasında yaşamıyor muyuz? Bu delilerin hepsininde kendi delirme hikâyesi vardır elbet. Madem tüm memleket deli, ya biz nasıl hayatımızı idame ettiriyoruz o zaman? Aslında bütün insanlar deliliğini içinde saklar. Yani her insan delidir ama bunu içinde saklamayı sürdürür. Gün gelir bunu kontrol edemez ve dışarı çıkarır fakat uslandırmasını ve yerine koymasınıda bilir.

Bir düşünsenize, hepimiz normal olsaydık hayat böyle mi olurdu? Bir arkadaşınız deli olmasaydı cebinde parası olduğu halde sizden borç ister miydi? Üniversitede hocanız deli olmasaydı bütünleme sınavını finalden daha zor sorar mıydı? Ya da siz deli olmasaydınız evde kimse yokken çığlıklar atıp dans eder miydiniz?

Bir de uyuşmazlık var içimizde. Düşündüğümüz şey farklı, yaptığımız şey farklı. Örnek olarak işiniz... Mesai saatleri içerisinde bunalıp kendinizi boşluğa bırakma düşüncenizi gerçekleştiremeyip müdürünüzün istediği evrakları hazırlamanızı söylüyorum mesela. Dikkat edin işin içinde bir kahpelik olabilir(!)

Hadi, kabul edin. Hepimiz içimizde bastırmaya çalıştığımız bir deliyle yaşıyoruz. Bu deli, toplum kurallarına aykırı düşünüyor. Ama kime göre? Şimdi, kalabalık içinde yürüyorsunuz ve içinizdeki deli bağırmak istiyor. Bağırsanız insanlar gerçekten deli gözüyle bakacaklar size. Bağırmasanız o insanlardan farkınız olmayacak. Ama hiç düşündünüz mü o insanların kaçı sizin gibi bağırmak istiyor? O zaman bütün insanlar bağırsın, kimse kimseye deli gözüyle bakmasın ama hepimiz delirelim...

Deliyim, delisin, delirttiler!!!